Volgens beschrijvingen die overleven, kunnen de huizen van de prehistorische inwoners van de stad er heel erg op lijken dat deze Taíno-cultuurhutten in Baconao

Het pre-Columbiaanse tijdperk: 4000 BC - 1500 AD

De Puerto Hormiga-cultuur, die in het Caribische kustgebied wordt aangetroffen, met name in het gebied van de Sinú-delta tot de Cartagena-baai, lijkt de eerste gedocumenteerde menselijke gemeenschap in Colombia te zijn. Archeologen schatten dat rond de 4000 v.Chr. de formatieve cultuur zich nabij de grens bevond tussen de huidige afdelingen van Bolívar en Sucre. Op dit gebied hebben archeologen de oudste keramische voorwerpen van Amerika gevonden, die van ongeveer 4000 voor Christus afkomstig zijn. De belangrijkste reden voor de verspreiding van primitieve samenlevingen in dit gebied is de relatieve mildheid van het klimaat en de overvloed aan wilde dieren, waardoor de jachtbewoners een comfortabel leven konden leiden.

Archeologische onderzoeken hebben geleid tot een daling van de Puerto Hormiga-cultuur en de daarmee samenhangende nederzettingen tot ongeveer 3000 voor Christus. De opkomst van een veel meer ontwikkelde cultuur, de Monsú, die aan het einde van het Dique Canal in de buurt van de huidige wijken in Cartagena Pasacaballos en Ciénaga Honda in het noordelijkste deel van het eiland Barú woonde, is verondersteld. De Monsú-cultuur lijkt het gebruik van pottenkunst door de Puerto Hormiga-cultuur te hebben geërfd en ook een gemengde economie van landbouw en basisproductie te hebben ontwikkeld. Het dieet van het Monsú-volk was voornamelijk gebaseerd op schelpdieren en verse en zout-watervis.

De ontwikkeling van de Sinú-maatschappij in de hedendaagse departementen Córdoba en Sucre heeft deze eerste ontwikkelingen in de omgeving van de baai van Cartagena overschaduwd. Tot de kolonisatie in Spanje woonden veel culturen die afkomstig waren van de families Karib, Malibu en Arawak langs de Colombiaanse Caribische kust. In het late pre-Columbiaanse tijdperk was de Sierra Nevada de Santa Marta thuis bij het Tayrona-volk, wiens taal nauw verwant was aan de Chibcha-taalfamilie.

Ongeveer 1500 mensen bewoond het gebied door verschillende stammen van de Caribische taalfamilie, meer bepaald de Mocanae-subfamilie.

Mocana-dorpen rond de baai van Cartagena waren onder meer:

• op zandig eiland dat de oceaan in het huidige centrum onder ogen ziet: Kalamarí (Calamari)
• op het eiland Tierrabomba: Carex
• op Isla Barú, dan een schiereiland: Bahaire
• op de huidige dag Mamonal, de oostkust van de buitenbaai: Cospique
• in het voorstedelijk gebied Turbaco: Yurbaco Tribe

Heredia vond deze nederzettingen, "...grotendeels omringd met de hoofden van dode mannen die op de stakken werden geplaatst."

Sommige dochterstammen van de Kalamari woonden in de wijk Pie de la Popa van vandaag, en andere dochterondernemingen van de Cospique woonden in de Membrilla- en Pasacaballos-gebieden. Volgens de vroegste beschikbare documenten had de Kalamari een vooraanstaande plaats. Deze stammen, hoewel fysiek en administratief gescheiden, delen een gemeenschappelijke architectuur, zoals hutstructuren die bestaan uit cirkelvormige ruimten met hoge daken, die omgeven zijn door defensieve houten palisades.

Eerste waarnemingen van de Europeanen: 1500-1533

Rodrigo de Bastidas reisde in 1500-2001 naar de kust van Pearl en de Golf van Uraba. Op 14 februari 1504 heeft Ferdinand V de reis van Juan de la Cosa naar Uraba uitbesteed. Juan de la Cosa stierf echter in 1510 samen met 300 mannen van Alonso de Ojeda, na een gewapende confrontatie met de inheemse bevolking, en voordat Juan de la Cosa in het bezit kon komen van de Golf van Urabá. Soortgelijke contracten werden in 1508 getekend met Diego de Nicuesa voor de nederzetting Veragua en met Alonso de Ojeda voor de nederzetting van Uraba, "waar al goud was verkregen voor eerdere reizen", aldus Floyd.

Na de mislukte poging om in 1506 door Alonso de Ojeda Antigua del Darién te vinden en de daaropvolgende mislukte oprichting van San Sebastián de Urabá in 1517 door Diego de Nicuesa, werd de zuidkust van het Caribisch gebied onaantrekkelijk voor kolonisten. Zij gaven de voorkeur aan de beter bekende Hispaniola en Cuba.

Hoewel de Casa de Contratación Rodrigo de Bastidas (1460-1527) toestemming heeft gegeven om opnieuw een expeditie als adelantado naar dit gebied te laten uitvoeren, onderzocht Bastidas de kust en zag hij de Magdalena River Delta op zijn eerste reis van Guajira naar het zuiden in 1527, reis die eindigde in de Golf van Urabá, de locatie van de mislukte eerste nederzettingen. De Nicuesa en De Ojeda merkten het bestaan op van een grote baai op weg van Santo Domingo naar Urabá en de Panama isthmus, die Bastidas ertoe aanzette een onderzoek in te stellen.

Koloniaal tijdperk: 1533-1717

Pedro de Heredia, oprichter van de stad en verkenner van het achterland

Kaart van de onlangs opgerichte stad zonder muren (c.1550)

Het historische centrum is omringd door elf kilometer defensieve muren. Deze werden aangevuld met forten langs de kust, waardoor Cartagena een militair onneembare stad werd. De muren, die in verschillende fasen werden gemaakt, waren ontworpen om de stad te beschermen tegen voortdurende aanvallen van piraten, waarbij de bouw in 1586 begon.

Het Convento de Santo Domingo, opgericht in 1551, is de oudste kerk in Cartagena. In 1588, twee jaar na de aanval van Francis Drake op de stad, kreeg de kerk bij koninklijk decreet 500 pesos toegewezen voor de reparatie van het gebouw, dat niet werd getroffen door de Engelse aanvallen. Het werd tot de 19e eeuw bezet door de Dominicaanse godsdienstorde.

Iglesia de San Pedro Claver. Het lichaam van Saint Peter Claver bevindt zich in zijn hoofdaltaar.

Op 14 januari 1533 sloot Pedro de Heredia, op contract met koningin Joanna van Castilla, de baai van Cartagena met drie schepen, een aansteker, 150 mannen en 22 paarden. Hij vond al snel het dorp Calamari verlaten. Daarna ging het naar Turbaco, waar Juan de la Cosa 13 jaar eerder dodelijk gewond was geraakt, en Heredia vocht de hele dag voor het winnen van de overwinning. Met India Catalina als gids begon Heredia een drie maanden durende verkenningsexpeditie. Hij keerde terug naar Calamari in april 1533 met gouden stukken, waaronder een vaste goudstekker met een gewicht van 132 pond. In latere expedities raasde Heredia de Sinú tombs en tempels van goud. Zijn bewind als gouverneur van Cartagena duurde 22 jaar, voordat hij in 1544 naar Spanje terugkeerde.

Cartagena is op 1 juni 1533 opgericht door de Spaanse commandant Pedro de Heredia, in de voormalige omgeving van het autochtone Caraïbische Calamarí-dorp. De stad werd genoemd naar de havenstad Cartagena, in Murcia in het zuidoosten van Spanje, waar de meeste zeelieden van Heredia woonden. Koning Philip II gaf Cartagena de titel "city" (ciudad) in 1574 en voegde daaraan toe: "most noble and loyal" in 1575.

Het toenemende belang van de stad als haven voor de export van Peruviaans zilver van Potosí naar Spanje maakte het een duidelijk doel voor piraten en kersen, aangemoedigd door Frankrijk, Engeland en Nederland. In 1544 werd de stad bestuurd door vijf schepen en 1000 mannen onder bevel van de Franse piraat Jean-François Roberval, die nog steeds zonder muren van de stad profiteerde. Heredia werd gedwongen zich terug te trekken naar Turbaco totdat een losgeld werd betaald. In 1566 werd een defensieve toren gebouwd door gouverneur Anton Davalos, San Felipe del Boqueron. Het was de bedoeling om de ankerplaats en de Bahia de las Animas, een waterweg naar Plaza de lar Mar (de huidige dag Plaze de la Aduana) te beschermen, maar de batterij van het fort was beperkt. Toen sloeg de Franse piraat Martin Cote in 1569 met 1000 mannen, die de stad rangschikten.

Een paar maanden na de ramp met de invasie van Cote heeft een brand de stad verwoest en de oprichting van een brandweerkorps gedwongen, de eerste in Amerika.

In 1568 probeerde Sir John Hawkins uit Engeland gouverneur Martín de las Alas om te zetten in een schending van de Spaanse wet, die de handel met buitenlanders verbiedt, door een beurs in de stad te openen om goederen te verkopen. Dit zou Hawkins in staat hebben gesteld de haven nadien te bevaren; de gouverneur is afgekeurd. Hawkins bombardeerde de stad acht dagen lang, maar slaagde er niet in om de stad te plassen. Dan viel Francis Drake in april 1586 aan met 23 schepen en 3000 mannen. Drake verbrand 200 huizen en de kathedraal, die pas vertrekken nadat een maand later een losgeld was betaald.

Vervolgens gaf Spanje Bautista Antonelli in 1586 de opdracht een masterplan op te stellen voor de bescherming van de Caribische havens. In 1594 bracht hij een tweede bezoek aan Cartagena, toen hij plannen opstelde voor een stad met een wending.

In 1610 werd in Cartagena het Heilige Kantoor van de Inquisitie opgericht en in 1770 werd het Palace of Inquisition voltooid. De zinnen werden uitgesproken in de belangrijkste stad plein, het hedendaagse Plaza de Bolivar, tijdens de ceremonie van de Autos de Fe. Onder de misdrijven die onder haar bevoegdheid vallen, vallen ook de misdrijven van de ketterij, de godslastering, de bigamie en de hekserij. In totaal werden 767 personen gestraft, die varieerden van boetes, het dragen van een Sanbenito, levenslange gevangenisstraf of zelfs de dood voor vijf ongelukkige zielen. De inquisitie werd in 1811 met onafhankelijkheid afgeschaft.

Het Asiento-contract, ondertekend door Groot-Brittannië en Spanje in 1713. Het contract bood Groot-Brittannië exclusieve rechten om Afrikaanse slaven in de Spaanse West Indies te verkopen.

De eerste slaven werden door Pedro de Heredia naar het werk gebracht als "machetero's", die de onderpenseel ontdooien. In de 17e eeuw was Cartagena een belangrijke New World slave-markt geworden, die was gericht op het Plaza de los Coches. Europeanen begonnen slaven uit Afrika mee te brengen. Spanje was de enige Europese macht die geen fabrieken in Afrika kon oprichten om slaven te kopen, en daarom was het Spaanse rijk afhankelijk van het asiento-systeem, waarbij handelaren (vooral uit Portugal, Frankrijk, Engeland en het Nederlandse Rijk) de licentie kregen om slaven te verhandelen naar hun overzeese gebieden.

Gov. Francisco de Murga maakte van de binnenbaai een "onneembare lagune", aldus Segovia, die de forten El Boquerón, Castillo Grande, Manzanillo en Manga omvatte. Naast de muren die zijn gebouwd om het historische district Calamari te verdedigen, omsloten Francisco de Murga Getsemani met beschermende muren vanaf 1631. Hieronder viel de batterij van Media Luna van San Antonio, gelegen tussen de bekkens van Santa Teresa en Santa Barbara, die de enige poort en de causeway naar het vasteland beschermde.

De praktijk van de Situado is een voorbeeld van de omvang van de subsidie van de stad tussen 1751 en 1810, toen de stad een bedrag van 20,912,677 Spaanse verkopen ontving.

Het beleid van de Bourbon-dynastie in Spanje, zoals dat van Philip V, heeft de economische groei en consolidatie van het Spaanse Amerika gestimuleerd.

Juan Díaz de Torrezar Pimienta was gouverneur bij de wederopbouw van de stad na de verwoesting van 1697

De uitspraak van Sir Bernard Desjean, Baron de Pointis en Jean Baptiste Ducasse over Cartagena in april 1697 tijdens de Negen-jarige Oorlog, was een zware slag voor Cartagena. De troepen van de Baron omvatten 22 grote schepen, 500 kanonnen en 4000 manschappen, terwijl de troepen van de Ducasse uit 7 schepen en 1200 buccaners bestonden. Ze overstelpen al snel de kracht van Sancho Jimeno de Orozco van 30 mannen in de verrijking van San Luis de Bocachica. Toen viel San Felipe de Barajas ook en werd de stad gebombardeerd. Toen de Half Moon Gate werd geschonden en Getsemani bezet werd, capituleerde gouverneur Diego de los Rios. De Baron die na een maand plunderen achterbleef, volgde een week later.

Toen koning Philip II de Italiaanse ingenieur Juan Bautista Antonelli in dienst nam om een masterplan voor de versteviging van Cartagena te ontwerpen, zou de bouw de komende tweehonderd jaar worden voortgezet. Op 17 maart 1640 zijn drie Portugese schepen onder het bevel van Rodrigo Lobo da Silva in het Kanaal van Bocagrande aan de grond gelopen. Hierdoor werd de vorming van een zandstaaf versneld, die het Bocagrande-schiereiland al snel met het eiland Tierrabomba heeft verbonden. De verdediging van de baai verschoof dan naar twee fort aan beide zijden van Bocachica, San Jose en San Luis de Bocachica. San Luis werd vervangen door San Fernando na de Engelse inval van 1741. De volgende smalle doorgang werd gevormd door het eiland Manzanillo, waar San Juan del Manzanillo werd gebouwd en Santa Cruz O Castillo Grande tegenovergesteld aan Cruz Grande in Punta Judio, beide verbonden door een drijvende keten. Tot slot was er San Felipe del Boqueron, later San Sebastian del Pastelillo. De stad zelf werd omcirkeld met een ring van bastions die verbonden waren door gordijnen. Ook het eiland Getsemani werd versterkt. Het beschermen van de stad aan de landzijde, atop San Lazaro, was de Castillo San Felipe de Barajas, genoemd ter ere van koning Philip IV van Spanje en gouverneur Pedro Zapata de Mendoza, de Marquis van de vader van Barajas, de graaf van Barajas. In 1654 werd het fort in de 18e eeuw uitgebreid, met ondergrondse corridors en galerijen.

De laatste serieuze poging om de stad in te nemen en New Granada binnen te vallen werd gedaan door Edward Vernon, die faalde in een van de grootste militaire expedities die ooit naar de stad werden gestuurd

Blas de Lezo, de eenzijdige, eenzijdige Spaanse marinier die de stad in 1741 verdedigde

Viceregal-tijdperk: 1717-1811

De 18e eeuw begon economisch slecht voor de stad, toen de Dynastie van Bourbon de konvooien van Carrera de Indias stopte. Met de oprichting van de Viceroyaliteit van New Granada en de koloniale strijd met Engeland, nam Cartagena het bolwerk over als de "toegangspoort tot de Indies van Peru". In 1777 telde de stad 13.700 inwoners met een garnizoen van 1.300 inwoners. De bevolking bedroeg in 1809 17.600.

De wederopbouw na de Raid op Cartagena (1697) was aanvankelijk traag, maar na het einde van de oorlog rond 1711 in Spanje en de bevoegde regering van Juan Díaz de Torrezar Pimienta werden de muren opnieuw gebouwd, de forten gereorganiseerd en gerestaureerd, en de openbare diensten en gebouwen werden heropend. In 1710 was de stad volledig hersteld. Tegelijkertijd hebben de langzame maar gestage hervormingen van het beperkte handelsbeleid in het Spaanse Rijk de oprichting van nieuwe handelshuisvesting en particuliere projecten aangemoedigd. Tijdens het bestuur van Philip V in Spanje heeft de stad een groot aantal nieuwe openbare werken in gang gezet of voltooid, waaronder het nieuwe fort van San Fernando, het ziekenhuis van de Obra Pía en het volledig bedekken van alle straten en het openen van nieuwe wegen.

In 1731 richtte Juan de Herrera y Sotomayor in Cartagena de militaire academie voor wiskunde en de praktijk van de berichtgeving. Hij is ook bekend om het ontwerp van de Puerta del Reloj vanaf 1704.

1741 aanval

Siege van Cartagena de Indias van 1741, waar de Spaanse strijdkrachten van 2.800 mannen, onder leiding van Blas de Lezo, de Britse vloot en legers van 23.600 soldaten hebben verslagen onder leiding van admiraal Edward Vernon. De mislukte belegering was van doorslaggevend belang voor de overwinning van de oorlog in het oor van Jenkins, waarin de Britten verschillende gebieden van Spaans Amerika wilden overnemen.

Vanaf medio april 1741 werd de stad geteisterd door een grote Engelstalige armada onder bevel van admiraal Edward Vernon. De verloving, de zogenaamde slag om Cartagena de Indias, maakte deel uit van de grotere oorlog van Jenkins oor. De Engelse armada omvatte 50 oorlogsschepen, 130 transportschepen en 25.600 mannen, waaronder 2.000 Noord-Amerikaanse koloniale infanterie. De Spaanse verdediging stond onder het bevel van Sebastián de Eslava en Don Blas de Lezo. De Britten konden de Castillo de San Luis in Bocachica en de mariniers op het eiland Tierrabomba en Manzanillo meenemen. De Noord-Amerikanen namen vervolgens de heuvel van La Popa.

Na een mislukte aanval op San Felipe Barajas op 20 april 1741, waarbij 800 Britten omkwamen en nog eens 1000 gevangen werden genomen, tilde Vernon het beleg op. Tegen die tijd had hij veel zieke mannen aan tropische ziekten. Een interessante voetnoot bij de strijd was de opname van de halve broer van George Washington, Lawrence Washington, onder de Britse koloniale troepen. Lawrence noemde later zijn Mount Vernon-landgenoot ter ere van zijn commandant.

Zilverleeftijd (1750-1808)

Mestiza van Cartagena de Indias, door Antonio Rodríguez Onofre, circa 1799.

Criollo of Cartagena de Indias, Antonio Rodríguez Onofre, circa 1796.

In 1762 publiceerde Antonio de Arebalo zijn Defensieplan, het verslag over de landsverdediging op de plaatsen van Cartagena de Indias. Deze ingenieur zette de werkzaamheden voort om Cartagena ondoordringbaar te maken, met inbegrip van de bouw van een 3400 meter lange onderzeese haven in de Bocagrande, de Escollera. Arebalo had eerder San Fernando voltooid, en de fort-batterij van San Jose in 1759, voegde El Angel San Rafael op de heuvel El Horno toe als extra bescherming in de Bocachica.

Na Vernon begon de zogenaamde "Silver Age" van de stad (1750-1808). Deze keer ging het om een permanente uitbreiding van de bestaande gebouwen, een massale immigratie uit alle andere steden van de Viceroyaliteit, een toename van de economische en politieke macht van de stad en een toename van de bevolkingsgroei die sindsdien niet meer is geëvenaard. De politieke macht die al verschoof van Bogotá naar de kust, heeft haar verplaatsing voltooid en de Vicery heeft besloten permanent in Cartagena te verblijven. De inwoners van de stad waren de rijkste van de kolonie, de aristocratie bouwde nobele huizen op hun land om grote estaten te vormen, bibliotheken en drukkerijen te openen, en het eerste café in New Granada werd zelfs opgericht. De goede tijden van gestage vooruitgang en vooruitgang in de tweede helft van de 18e eeuw zijn in 1808 in een abrupt einde gekomen met de algemene crisis van het Spaanse Rijk die voortkwam uit de Mutiny of Aranjuez en alle gevolgen daarvan.

Onder de censuur van de 18e eeuw bevond zich de speciale volkstelling van 1778, opgelegd door de toenmalige gouverneur D. Juan de Torrezar Diaz Pimienta - later Vicery of New Granada - in opdracht van de minister van Financiën van de Marquis van Ensenada, zodat hij cijfers zou krijgen voor zijn belastingproject voor Catastro, dat een universele onroerendgoedbelasting oplegt, waarvan hij dacht dat hij zou bijdragen aan de economie, terwijl hij tegelijkertijd de koninklijke inkomsten dramatisch zou verhogen. De volkstelling van 1778 had niet alleen betekenis voor de economische geschiedenis, maar vereiste ook dat elk huis in detail werd beschreven en dat de bewoners werden opgesomd, waardoor de volkstelling een belangrijk instrument werd. De volkstelling onthulde wat Ensenada had gehoopt. Zijn vijanden in de rechtbank overtuigden koning Charles III echter om zich tegen het belastingplan te verzetten.

1811 tot de eenentwintigste eeuw

Postal toont het Dock van los Pegasos en de Torre del Reloj Público, rond 1910 in Cartagena de Indias.

Cartagena stond al meer dan 275 jaar onder Spaans bestuur. Met de gevangenneming van Charles IV en Ferdinand VII door Napoleon en het begin van de Schiereoorlog volgden de Latijns-Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlogen snel. Op 4 juni 1810 hebben de heer Antonio Villavicencio en de gemeenteraad van Cartagena in Cartagena de Spaanse gouverneur Francisco de Montes verbannen op verdenking van medeleven met de Franse keizer en de Franse bezettingstroepen die de koning omver hebben geworpen. Er werd een Hoge Junta gevormd, samen met twee politieke partijen, een onder leiding van Jose Maria Garcia de Toledo die de aristocraten vertegenwoordigde, en een tweede onder leiding van Gabriel en German Piñeres die het gewone volk van Getsemani vertegenwoordigen. Tenslotte werd op 11 november een onafhankelijkheidsverklaring getekend waarin werd verklaard dat "een vrije staat, soeverein en onafhankelijk van alle macht op aarde". De steun voor een onafhankelijkheidsverklaring van de leider van de arbeidersklasse en van de ambachtsman Pedro Romero was van cruciaal belang om de junta ertoe aan te zetten deze verklaring aan te nemen.

De reactie van Spanje was het sturen van een "pacificerende expeditie" onder bevel van Pablo Morillo, The Pacifier, en Pascual de Enrile, die 59 schepen en 10.612 mannen omvatte. De stad werd op 22 augustus 1815 onder vuur genomen. De stad werd verdedigd door 3000 mannen, 360 kanonnen en 8 schepen plus kleine hulpschepen, onder het bevel van Manuel del Castillo y Rada en Juan N. Enslava. Tegen die tijd was de stad echter onder het gezag van de Garcia de Toledo-partij, die de Duitse en Gabriel Pineres en Simon Bolivar heeft verbannen. Op 5 december stierven per dag ongeveer 300 mensen aan honger of ziekte, waardoor 2000 mensen op schepen van de Franse huurling Louis Aury moesten vluchten. Tegen die tijd waren er 6000 doden gevallen. Morillo heeft na het betreden van de stad op 24 februari 1816 negen van de rebellenleiders neergeschoten in wat nu de Camellon de los Martires wordt genoemd. Daartoe behoorden José María García de Toledo en Manuel del Castillo y Rada.

Tot slot heeft een patriotleger onder leiding van generaal Mariano Montilla, gesteund door admiraal José Prudencio Padilla, van 18 augustus tot oktober 1821 een bezoek gebracht aan de stad. Een belangrijk engagement was de vernietiging van bijna alle royalistische schepen die op Getsemani Island op 24 juni 1821 verankerd waren. Nadat gouverneur Gabriel Torres was overgeleverd, gaf Simon Bolivar de Liberator de titel "Heroic City" aan Cartagena. De Liberator bracht van 20 tot 28 juli 1827 188 dagen door in de stad, in het regeringspaleis op het plein van de proclamatie en de gast van een banket die door Jose Padilla werd gehost in zijn woonplaats op Calle Larga.

Helaas heeft de stad al lang geleden te lijden gehad van de tol van de oorlog, met name van de belegering van Morillo. Door het verlies van de middelen die zij als belangrijkste koloniale militaire outpost had ontvangen en het verlies van de bevolking, verslechterde de stad. Het land heeft na de onafhankelijkheid een lange achteruitgang doorgemaakt en werd door de centrale overheid in Bogotá grotendeels verwaarloosd. De bevolking bereikte pas aan het begin van de 20e eeuw een cijfer van vóór 1811.

Deze afname was ook het gevolg van ziekte, waaronder een verwoestende cholera-epidemie in 1849. Het Canal del Dique dat het schip met de Magdalena-rivier heeft verbonden, heeft ook met slib gevuld, wat tot een drastische vermindering van de internationale handel heeft geleid. De opkomst van de haven van Barranquilla verergerde de achteruitgang van de handel alleen maar. Tijdens het presidentschap van Rafael Nuñez, een inwoner van Cartagena, heeft de centrale regering eindelijk geïnvesteerd in een spoorweg en andere verbeteringen en modernisering van de infrastructuur die de stad hebben helpen herstellen.

Sanctuaris van Saint Peter Claver. Peter Claver was een jezuïetenpriester uit Spanje die zijn leven wijde aan het helpen van de Afrikaanse slaven, en hen een gevoel van persoonlijke waardigheid gaf. Hij werd de beschermheilige van slaven, zeelieden, de Republiek Colombia en het ministerie van Afrikanen.

Locatie

Cartagena staat voor de Caraïbische Zee naar het westen. Ten zuiden is de baai van Cartagena, die twee ingangen heeft: Bocachica (Small Mouth) in het zuiden en Bocagrande (Big Mouth) in het noorden. Cartagena bevindt zich op 10°25' noorderbreedte, 75°32' westerlengte (10.41667, -75.533).

Groepen

Noordelijk gebied

Het gaat hier om de internationale luchthaven van Rafael Núñez, gelegen in de buurt van Crespo, die 10 minuten rijden van het centrum of het oude deel van de stad en 15 minuten verwijderd is van het moderne gebied. Gebied Norte, dat direct ten noorden van de luchthaven ligt, bevat het Hotel Las Americas, het stadsontwikkelingskantoor van Barcelona de Indias, en diverse onderwijsinstellingen. De oude stadsmuren, die het centrum of het centrum en de buurt van San Diego omhullen, bevinden zich ten zuidwesten van Crespo. Op de Caraïbische kust tussen Crespo en de oude stad liggen de wijken Marbella en El Cabrero.

centrum

Koloniale Puerta del Reloj is de belangrijkste poort van de stadzalen

Typische balkons in de huizen van het historische centrum

Het gebied in het centrum van Cartagena heeft een gevarieerde architectuur, voornamelijk een koloniale stijl, maar er zijn republikeinse en Italiaanse gebouwen te zien, zoals de klokkentoren van de kathedraal.

De belangrijkste ingang naar het centrum is de Puerta del Reloj (Clock Gate), die zich uitstrekt tot het Plaza de los Coches (Square of the Carriages). Een paar stappen verder is het Plaza de la Aduana (Douaneplein), naast het kantoor van de burgemeester. Het dichtbijgelegen is het San Pedro Claver-plein en de kerk is ook genoemd naar Saint Peter Claver, waar het lichaam van de jezuïetenheilige ("Saint of the African slaves") in een kast wordt gehouden, evenals het Museum of Modern Art.

In de buurt zijn de Plaza de Bolívar (Bolívar's plein) en het paleis van de Inquisitie. De Plaza de Bolívar (voorheen bekend als Plaza de La Inquisicion) is in wezen een klein park met een standbeeld van Simón Bolívar in het centrum. Dit plein is omringd door koloniale balkons. In de buurt van de straat lopen de geschadde buitencafés.

Het Bureau voor historische archieven dat zich bezighoudt met de geschiedenis van Cartagena is niet ver weg. Naast de archieven is het regeringspaleis het kantoorgebouw van de gouverneur van het departement Bolivar. Aan de overkant van het paleis ligt de kathedraal van Cartagena, die teruggaat tot de 16e eeuw.

Een ander belangrijk religieus gebouw is de Iglesia de Santo Domingo voor Plaza Santo Domingo (Santo Domingo Square). Op het plein staat de beeldhouwkunst Mujer Reclinada ("Reclining Woman"), een geschenk van de opmerkelijke Colombiaanse kunstenaar Fernando Botero. Nearby is het Tcherassi Hotel, een 250-jarige koloniale mest die door ontwerper Silvia Tcherassi is gerenoveerd.

In de stad is het Augustinus Fathers Convent en de Universiteit van Cartagena. Deze universiteit is een centrum voor hoger onderwijs dat aan het eind van de 19e eeuw voor het publiek toegankelijk was. De Claustro de Santa Teresa (Sint Theresa Cloister), die is verhuisd tot een hotel dat wordt beheerd door Charleston Hotels. Het heeft zijn eigen vierkant, beschermd door de San Francisco Bastion.

Een wandeling van 20 minuten vanuit het centrum is de Castillo de San Felipe de Barajas, gevestigd in el Pie de la Popa (een andere buurt), een van de grootste fort die door de Spanjaarden in hun kolonies is gebouwd. De tunnels werden allemaal zo gebouwd dat het mogelijk was de voetsporen van een naderende vijand te horen. Sommige tunnels zijn open voor het bekijken vandaag.

San Diego

San Diego werd genoemd naar het lokale San Diego Convent, nu genoemd het Beaux Kunstgebouw van de Universiteit van de Kunst. Voor de deur staat het Convent of the Nuns of the Order of Saint Clare, nu het Hotel Santa Clara. In het omringende gebied is de kerk Santo Toribio, de laatste kerk die in de stad Wde is gebouwd. Het is het Fernández de Madrid-plein, dat de held van Cartagena vereert, José Fernández de Madrid, wiens standbeeld in de buurt te zien is.

In de Oude Stad bevindt zich Las Bóvedas (de Vaults), een constructie die aan de muren van het Santa Catalina Fortress is bevestigd. Aan de top van deze constructie is de Caraïbische Zee zichtbaar.

Getsemaní

Een blik op de koloniale en traditionele buurt van Getsemaní, vond meestal oude huizen die met graffiti zijn geschilderd.

Getsemani, net ten zuiden van het oude fort, is ooit een wijk geworden die gekenmerkt wordt door criminaliteit, die "Cartagena's meest geavanceerd buurland en een van de nieuwste hotspots van Latijns-Amerika" is geworden, waarbij de pleinen die ooit het toneel waren van drugshandel, werden teruggewonnen en oude gebouwen werden omgevormd tot boutique hotels.

Bocagrande

De Bocagrande (Big Mouth) is een gebied dat bekend staat om zijn wolkenkrabbers. Het gebied omvat het grootste deel van de toeristische voorzieningen van de stad, zoals hotels, winkels, restaurants, nachtclubs en kunstgalerijen. Het ligt tussen de Cartagena-baai in het oosten en de Caraïbische Zee in het westen en omvat de twee wijken El Laguito (het kleine meer) en Castillogrande (het grote kasteel). Bocagrande heeft lange stranden en vindt veel commerciële activiteiten plaats langs Avenida San Martín (Saint Martin Avenue).

De stranden van Bocagrande, die langs de noordkust liggen, zijn gemaakt van vulkanisch zand, dat enigszins grijs van kleur is. Dit zorgt ervoor dat het water er modderig uitziet, maar dat is het niet. Er zijn breekwater ongeveer elke 180 meter (200 yd).

Op de baai van het schiereiland Bocagrande is een zeeslag. In het midden van de baai is een beeld van de Maagd Maria. De marinebasis bevindt zich ook in Bocagrande en kijkt naar de baai.

Bocagrande's skyline in het jaar 2008 in het schemergebied van de oude stad.

Klimaat

Cartagena heeft een tropisch vochtig en droog klimaat. De vochtigheidsgraad bedraagt gemiddeld ongeveer 90%, met een regenseizoen dat zich kenmerkt in mei-juni en oktober-november. Het klimaat is meestal heet en winderig.

Haven van Cartagena de Indias

De belangrijkste economische activiteiten in Cartagena zijn de industrie, het toerisme en de handel. De haven van Cartagena is een van de grootste havens van Zuid-Amerika.

Industrie

Andere belangrijke bedrijven zijn onder meer Cementos Argos, Miss Colombia, Kola Román, Indufrial, Amazon Pepper, Vikings SA, Distribuidora Ltda Refalleation, Central Ingenio Colombia, Perfumery Lemaitre, Cartagena Refinery Cellux Colombiana SA, Flour Three Castles, Polyban International SA, SABMiller, Dow Chemical, Cemex, Dole en Boven.

Miss Colombia

In 1934 werd Miss Colombia opgericht in Cartagena de Indias. Concurso Nacional de Belleza de Colombia (Nationale Schoonheidswedstrijd van Colombia) is een nationale schoonheidswedstrijd in Colombia. De winnaar, Señorita Colombia, wordt naar Miss Universe gestuurd en de eerste renner, Señorita Colombia Internacional of Virreina, naar Miss International.

Er is ook een plaatselijke schoonheidswedstrijd gehouden met veel wijken in de stad die jonge dames voordragen om Miss Independence te worden genoemd.

Vrije zones

Vrije zones zijn gebieden binnen het lokale grondgebied die onder bijzondere douane- en belastingregels vallen. Zij zijn bedoeld om de industrialisering van goederen en de verlening van diensten te bevorderen die in de eerste plaats op buitenlandse markten en op de binnenlandse markt zijn gericht.

• Parque Central Zona Franca: Het in 2012 geopende gebied ligt in de gemeente Turbaco, in het district Cartagena de Indias. Het bestrijkt een oppervlakte van 115 hectare (284¹/₄ hectare). Het heeft een permamente Zone (fase 1 - fase 2) en een logistieke en commerciële zone voor het MKB.
• Zona Franca Industrial Goods and Services ZOFRANCA Cartagena SA: 14 km (8³/₄ mijl) van het stadscentrum, aan het einde van de industriële sector en met particuliere beklaagdenschepen van Mamonal.
• Gebied Franca Turística en Isla De Barú: gelegen op het eiland Baru, in de moeras Portonaito. Het in 1993 goedgekeurde toeristische gebied biedt waterwegen, marien toerisme en stedelijke ontwikkeling.

Toerisme

Panoramisch beeld van Castillo de San Felipe de Barajas, vlak buiten de wemelde stad

Tower van de kathedraal van de Metropolitan van Saint-Catherine van Alexandrië

Toerisme is een van de steunpilaren van de economie. De volgende toeristische plaatsen bevinden zich in de stad Cartagena:

• Koloniale architectuur met Andalusiaanse wortels.
• Klooster, klooster en kapel van Nuestra Señora de la Candelaria de la Popa, bovenaan de berg Popa
• Cathedraal van Santa Catalina de Alejandría
• Kerk en klooster van de San Pedro Pedro Claver
• Convent en Santo Domingo
• Verwervingspaleis
• Teatro Heredia
• Cartagena Gold Museum
• Las Bóvedas
• Kloktoren
• Fortonnen in Cartagena de Indias: Van de 20 fort die de muren in het district Getsemaní omvat, staan er nu nog 16 in goede staat. In 1586 werd de opdracht gegeven aan de beroemdste militaire ingenieur van de Spaanse Kroon, de Italiaanse Battista Antonelli, de verrijking van de stad. De werkzaamheden van het project eindigden in de 17e eeuw; Cartagena werd een impregnable bastion, die met succes bestand was tegen de aanvallen van Baron Pontis op 1697. In de 18e eeuw gaven nieuwe toevoegingen het versterkte complex zijn huidige amplitude door ingenieur Antonio de Arévalo. Het oorspronkelijke verrijkingssysteem omvat alleen de stedelijke omgeving, de haven van San Matías bij de ingang van de doorgang van Bocagrande en de toren van San Felipe del Boquerón die de baai van las Ánimas beheerste. Alle passages werden geleidelijk overheerst door fort: fort van San Luis, fort van San José en fort van San Fernando in Bocachica, fort van San Rafaél en fort van Santa Bárbara in Pochachica (de passage in het zuidwesten), fort van Santa Cruz, fort van San Juan de Manzanillo en fort van San Sebasi de Pastellilo in het binnenland van Bahía het kasteel van San Felipe de Barajas, in het gesteente dat de stad vanuit het oosten overheerst en toegang biedt tot het Isthmus del Cerebro. De forten van San Felipe de Barajas in Cartagena beschermen de stad tijdens talrijke belegeringen, waardoor haar karakter en reputatie onaantastbaar zijn. Deze worden beschreven als een meesterwerk van Spaanse militaire ingenieurs in Amerika.

De stad heeft een ontluikende hotelbranche, waar kleine boutique hotels voornamelijk geconcentreerd zijn in de stad Wde City en grotere hotels in de buurt aan de voorkant van het strand van Bocagrande. Het gebied van Getsemaní vlak buiten de muur is ook een populaire plek voor kleine hotels en herbergen.

Hieronder volgen toeristische plaatsen buiten de stad Cartagena:

• Las Islas del Rosario Dit eiland is een van de belangrijkste nationale parken van Colombia. Het grootste deel van het eiland kan in een uur of minder van de haven van de stad worden bereikt.

Vervoer

Als commercieel en toeristisch centrum van het land beschikt de stad over veel transportfaciliteiten, met name in de zeehaven, de lucht en de fladdergebieden.

In 2003 begon de stad met de bouw van Transcaribe, een systeem voor massale doorvoer. In 2015 begon het systeem in de stad te functioneren. Taxi's zijn ook een wijdverbreide vorm van openbaar vervoer en er is een busterminal die de stad verbindt met andere steden langs de kust en in Colombia.

Wegen

De stad is verbonden met het noordelijk deel van de Caraïbische regio via de wegen 90 en 90A, meer in het algemeen de Central Caribbean Road. Deze weg gaat door Barranquilla, Santa Marta en Riohacha, eindigend in Paraguachón, Venezuela, en gaat door met Venezolaanse nummering helemaal naar Caracas. Taxi's in de omtrek van de stad hebben geen ritmeters.

De volgende wegen bevinden zich in het zuidoosten van de stad: Road 25: Via Turbaco en Arjona en via de Montes de María, wanneer een vork het Sincelejo als nationaal 25 verdeelt en uiteindelijk eindigt in Medellín, en in het oosten tot Valledupar als nummer 80.

Road 25 A: Ook naar Sincelejo gaan, maar de bergen vermijden, verbindt zich met Road 25 in de genoemde stad.

Lucht

De internationale luchthaven van Rafael Núñez is de drukste luchthaven in het Caribische gebied van Colombia en de vierde luchthaven in het reizigersverkeer in het land. De code van de luchthaven is CTG, die vluchten uitvoert naar bijna alle luchthavens in Colombia, met inbegrip van de internationale luchthaven El Dorado van Bogota. De buitensporige operationele kosten, de versoepeling van de verbindingen en de betere prijzen hebben ertoe geleid dat de internationale verbinding van Rafael Núñez van Bogota naar de dichtstbijzijnde internationale luchthaven van Tocumen in Panama en de internationale luchthaven van Koningin Beatrix in Aruba is verschoven. Ook geven meer bedrijven de voorkeur aan de Colombiaanse markt vanuit Cartagena, vanwege betere geografische en atmosferische omstandigheden.

Zee

Sunset over Cartagena Harbour, gezien vanuit La Popa

De open havens van de stad zijn:

• Port Society of Cartagena. Deze haven, die gespecialiseerd is in containerbeheer, is de eerste van zijn klasse in het land, de derde drukste haven op de Caraïbische Zee, en staat op de 99e plaats van de havens ter wereld.
• Muelles El Bosque (El Bosque Docks), gespecialiseerd in graanopslag en uitgebreid tot de containermarkt.
• Containerterminal voor het beheer van containers in Cartagena.

Particuliere havens van de stad:

• De haven van de olieraffinaderij van Cartagena (REFICAR S.A.)
• SABMiller-brouwerijpoort.
• Argos cementpoort.
• Dow Chemical raw materials embargo port
• BASF-haven voor grondstoffen uit Colombia
• Du Pont privé inschepingspoort
• Cemex cementpoort.
• Dole Packing
• Colombiaanse marine Steelworks-haven.

Kanalen

Sinds de 17e eeuw is de baai verbonden met de Magdalena-rivier door het Dique Canal, dat is gebouwd door gouverneur Pedro Zapata de Mendoza. Na de onafhankelijkheid van Colombia werd het kanaal verlaten. De toenemende centralisatie verliet de stad zonder middelen om het te handhaven. Het laatste belangrijke onderhoudswerk werd in de jaren vijftig verricht tijdens de regering van Laureano Gómez. In de jaren tachtig hebben de lokale overheden een aantal verbeteringen aangebracht. Dit werd stopgezet op grond van juridische bezwaren van de centrale overheid, die had bepaald dat het "onderhoud" van het kanaal niet onder de bevoegdheid van de lokale overheid viel. Vanaf dat moment is het onderhoud van het kanaal uitgesteld, hoewel het nog steeds functioneert.

Politieke leiders van Cartagenian hebben aangevoerd dat deze situatie zou kunnen veranderen als er een terugkeer zou zijn naar de financiering en het belastingstelsel van vóór de onafhankelijkheid. Onder dergelijke systemen zou het kanaal goed worden onderhouden en zelfs uitgebreid, wat de nationale economie ten goede zou komen.

Afvalverwijdering

Cartagena is een van de weinige steden ter wereld met een onderzeeër die in 2013 is opgericht. De emissariaat is de op twee na grootste ter wereld.

De oude stad en het Convento de San Agustín tot de achtergrond, het klooster dat in de 16e eeuw werd gebouwd, en sinds 1828 is dit gebouw bezet door de Universiteit van Cartagena, die in 1827 werd opgericht. Op dit moment blijft van de oorspronkelijke structuur van dit klooster alleen de houder, de bogen en de steunmuren. De toren is van Italiaanse stijl en als grote binnentuin en binnentuin

Colleges en universiteiten

• Universiteit van Cartagena
• Universidad Tecnológica de Bolívar

Basisscholen en middelbare scholen

Internationale scholen omvatten:

• Corporacion Educativa Colegio Britanico de Cartagena (Britse nationaliteit)
• Colegio Jorge Washington (Amerikaans)

Bibliotheken

De stad heeft veel openbare en particuliere bibliotheken:

• Bibliotheek van de Universidad de Cartagena José Fernández Madrid: Het begon in 1821 toen de universiteit opende als de "Universiteit van Magdalena en Ithsmus". Bedient voornamelijk de studenten en faculteiten van deze universiteit, maar iedereen kan zijn diensten gebruiken.

Verdeeld in gebouwen over de stad die worden toegewezen aan de faciliteiten die elk gebied dienovereenkomstig dient. Het hoofdgebouw bevindt zich in C. de la Universidad 64 en het tweede grootste gedeelte bevindt zich in Av. Jose Vicente Mogollón 2839.

• De bibliotheek van Bartolomé Calvo: Het is in 1843 opgericht en in 1900 in zijn huidige omgeving gevestigd. Het is een van de belangrijkste bibliotheken aan de Caribische kust en de grootste in de stad. Adres: Calle de la Inquisición, 23.
• De geschiedenisacademie van Cartagena de Indias Library: Veel van zijn boeken, die in 1903 werden geopend, dateren van meer dan een eeuw eerder van donaties van leden en begunstigden. De toegang van de onderneming is meer beperkt vanwege de veilige afhandelingsprocedure, zoals de oude boeken vereisen, maar kan worden aangevraagd bij de Academie in Plaza de Bolivar 112.
• Technologische Universiteit van Bolívar: Geopend in 1985, hoewel klein in het algemeen, zijn de secties over techniek en elektronica enorm groot en de vraag is vooral in dit gebied, dat zich bevindt in Camino de Arroyohondo 1829.
• De Amerikaanse theaterbibliotheek: Het werd in 1999 geopend en bestond al sinds het begin van de jaren veertig in de Casa de España een kleinere versie zonder Spaanse financiering, maar in 1999 werd het uitgebreid om Latijns-Amerika en het Caribisch gebied te bedienen in het oude klooster van Santo Domingo. Het is gespecialiseerd in Latijns-Amerikaanse cultuur en geschiedenis en is een continentaal epicentrum van studiebijeenkomsten over geschiedenis en restauratie van gebouwen. De restauratie van het klooster en de uitbreiding van de bibliotheek waren en zijn een persoonlijk project van Juan Carlos I in Spanje, dat regelmatig op bezoek is. Het bevindt zich in Plaza Santo Domingo 30, maar de ingang is in C. Gastelbondo 52.
• Jorge Artel Library: Geopend in 1997, bedient het gebied van de zuidwestelijke stadswijken, vooral voor kinderen. Het is gevestigd in Camino del Socorro 222
• Balbino Carreazo Library: De stad Pasacaballos, een voorstad in het zuidoosten van de stad, bedient vooral de voorsteden Pasacaballos, Ararca, Leticia del Dique en Matunilla. Het is gelegen in Plaza de Pasacaballos 321
• Districtbibliotheken: Hoewel klein, gaat dit systeem grassroots naar buurten die boeken circuleren, heeft over het algemeen elke districtsbibliotheek ongeveer 5000 boeken.

Theater Heredia werd geopend in 1911

Binnen in het theater Heredia

Theaters en concertzalen

De eerste carnivalen en westerse theaters die in New Granada dienden, opereerden, wat vandaag de dag is, Calle del Coliseo. Deze activiteit werd gepatroniseerd door de Viceroy Manuel de Guirior en Antonio Caballero y Góngora, die, net als hun voorgangers, het grootste deel van de tijd doorbrachten van hun mandaat in Cartagena.

• Heredia Theater: Geopend in 1911, geïnspireerd door de Teatro Tacón van Havana, werd ontworpen door Jose Enrique Jaspe. Na jaren van stopzetting werd het in de jaren negentig opnieuw opgebouwd en blijft het een cultureel centrum. Het is gevestigd in Plazuela de La Merced 5.

Sport

De belangrijkste voetbalclub in de stad is Real Cartagena.

Musea en galerijen

Museo del Oro museum, het bevat een belangrijke verzameling van meer dan 600 stukken goud en aardewerk, van de oude inheemse cultuur van Zenú

• City Museum Palace of the Inquisition, geopend in de jaren zeventig.
• Sanctuary and Museum of St. Maria Bernarda Bütler. (stichting van de Franciscaner Missionaire Zusters van Onze Dame van Perpetual Help).

Werelderfgoed

De haven, de fort en de monumentengroep Cartagena werden in 1984 door de Organisatie van de Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (UNESCO) geselecteerd als belangrijk voor het erfgoed van de wereld, met de meest uitgebreide forten in Zuid-Amerika. Ze zijn ook belangrijk omdat ze zich bevinden in een baai die deel uitmaakt van de Caraïbische Zee. Een systeem van zones verdeelt de stad in drie wijken: San Sebastian en Santa Catalina met de kathedraal en vele paleizen waar de rijken woonden en de belangrijkste overheidsgebouwen werkten; San Diego of Santo Toribio, waar kooplui en middenklasse woonden; Getsemani, de voorstedelijke volkswijken.

Festiviteiten

• januari: Het "Cartagena International Music Festival" (Cartagena Festival Internacional de Música) klassieke muziekevenement dat een van de belangrijkste feestdagen in het land is geworden. Het gebeurt in de stad Walls gedurende tien dagen, die worden bijgehouden door klassen, conferenties en worden geteld met de aanwezigheid van nationale en internationale artiesten,
  • "Fiesta Taurina del Caribe" (Caraïbisch Bullfelfestival) (uiteindelijk geannuleerd voor handhaving van het scenario),
  • "SummerLand Festival": Elektronisch muziekfestival het belangrijkste van het land.
• februari: "Fiestas de Nuestra Señora de la Candelaria" (Vesten van onze Dame van Candelaria),
  • Festival del Frito.
• maart: "International Film Festival of Cartagena" (Festival Internacional de Cine de Cartagena),
  • "Miss Colombia"
  • "Feria Nautica".
• april: "Festival del Dulce" (festival van de Sweets).
• Juni-juli: "Festival de Verano" (zomerfestival),
  • "Sail Cartagena".
• november: "Fiestas del 11 de noviembre" (feesten van 11 november) of (van de Onafhankelijkheid).
• december: "Jazz Festival under the Moon" (Festival de Jazz bajo la Luna),
  • "Cartagena Rock".

film

• Verbrand! (1969), met Marlon Brando, werd gefilmd in Cartagena
• In de film Romancing the Stone (1984) reist romantische romanschrijver Joan Wilder (Kathleen Turner) naar Cartagena om een schat kaart te bezorgen, in een poging haar ontvoerde zus te losmaken. De beelden van Cartagena werden gefilmd in Mexico. In de film verwijst het karakter van Michael Douglas naar het als Cartage(ny)a. Dit is grotendeels overgenomen door toeristen en het is een irritante zaak voor de plaatselijke bevolking. De N in Cartagena is moeilijk.
• De film The Mission (1986), met Robert De Niro, werd in Cartagena en Brazilië gefilmd
• De film Love in the Time of Cholera (2007) is gefilmd in Cartagena
• fragment van de Gemini Man (2019), met Will Smith, werd gefilmd in Cartagena

Televisie

• In de aflevering van de familie Guy "Barely Legal" stuurt de burgemeester, die dacht dat de film echt is, alle politieagenten van de stad naar Cartagena
• Cartagena bedacht een prominente plaats in de "Smuggler's Blues" (1985) episode van Miami Vice, met gastster Glenn Frey en zijn lied "Smuggler's Blues"
• Cartagena is voorzien van de achtergrond van de episodes "Agent Afloat" NCIS en "The Missionary Position"
• De 30e installatie van de hit van MTV, The Challenge XXX: Dirty 30 werd gefilmd in Cartagena. Camila Nakagawa en Jordan Wiseley waren uiteindelijk de winnaars.
• In de episode Orphan Black "To Right the Wrongs of Many" bevinden Delphine en Cosima zich in Cartagena, waar Delphine de remedie geeft aan de Leda-kloon die daar is gevonden.
• De Colombiaanse Netflix-show Siempre Bruja (Altijd een heks) staat in Cartagena.
• In de episode Kiss and Tell uit de American Show Modern Family zegt Gloria Delgado dat zijn zoon Manny net zo recht is als het pad van Cartagena naar Chicago.

literatuur

• Een gefictioneerde versie van de inval van 1697 in Cartagena staat in het boek Kapitein Blood (1922).
• Gabriel García Márquez's roman Love in the Time of Cholera (1985) is gevestigd in een naamloze stad die grotendeels op Cartagena is gemodelleerd. García Márquez heeft ook gezegd dat Cartagena invloed heeft gehad op de herfst van de patriarch".
• Gabriel García Márquez's roman of Love and Other Demons (1994) vindt plaats in Cartagena in de jaren 1600.
• Het eerste hoofdstuk van de roman van Brian Jacques The Angel's Command (2003) vindt in 1628 plaats in Cartagena.
• Het gedicht "Románc" (1983) van Sándor Kányádi spreekt over de schoonheid van Cartagena.
• Het tweede verhaal in Nam Le's bekroonde boek van korte fictie, The Boat (2008), heet "Cartagena" en komt in Colombia voor. Cartagena in het verhaal is meer een idee dan een plek.
• Een deel van de roman The Bone Clocks van David Mitchell (auteur) uit 2014 wordt in de stad geplaatst.
• Een roman uit 2015 van Claudia Amengual heet Cartagena.
• De roman "Sin freno por la senda equivocada" van Orlando Echeverri Benedetti.

Videospelletjes

• De stad is de scène van twee niveaus in het videospel, Uncharted 3: Drake's bedrog

Muziek

• In het album Corazón Profundo Carlos Vives vereert de stad Cartagena de stad "De Fantastische Stad" (in het Spaans: La fantástica).
• In het nummer van 2016 "Otra Vez" van Zion & Lennox wordt Cartagena genoemd.
• Het lied "1741 (De slag om Cartagena)" van Alestorm van hun Album Sunset uit 2014 op de Gouden Eeuw gaat over de belegering van 1741 in Cartagena.

Plaza de la Aduana Square. Cartagena, la heróica

• Sint-Peter Claver SJ, jezuïetenpriester, dominee en missionaris van de slaven die naar Cartagena zijn gebracht ("Slave of the slaves voorgoed"), pleitbezorger van de mensenrechten. Beatificeerde 1850 door Paus Pius IX, gecanoniseerd 1888 door Paus Leo XIII. In 1985 heeft het Colombiaanse Congres 9 september, zijn feestdag, uitgeroepen tot nationale dag van de mensenrechten ter ere van hem.

19e eeuw

• José María García de Toledo, politicus, vroeg lid van de juntismo-beweging, later onafhankelijk. Voorzitter van de Hoge Junta van Cartagena (1810-11)
• Bartolomé Calvo, politicus, journalist. Gouverneur van Panama (1856-1858), President van de Confederatie van Granadine in 1861.
• Rafael Núñez, politicus, journalist, diplomaat, schrijver, advocaat en rechter. Dominante politieke figuur in Colombia in de 19de eeuw, en de eerste die dat met civiele middelen heeft gedaan: In 1848, net nadat een andere burgeroorlog in de plaatselijke politiek was begonnen. Toen werd hij parlementslid voor Cartagena in het Colombiaanse congres, ook gouverneur van Bolívar (1854), en vervolgens kort minister van Oorlog in 1855-1957. De president van de staat Bolivar is tweemaal verkozen (1876-1877) (1879-1880) tot viermaal president van Colombia. In die tijd stabiliseerde het land zich en groeide de economie na decennia van burgeroorlog en legde het fundament voor een burgerregering met de Colombiaanse grondwet van 1886, die 105 jaar duurde. Hij schreef ook het volkslied van het land.

20e eeuw

• Julio Teherán, professionele honkbalspeler
• Gio Urshela, professionele honkbalspeler
• Joe Arroyo, Salsa muziekcomponist en zanger.
• Enrique Grau, schilder, geboren in Panama maar getogen in de stad waar zijn werk grotendeels gedaan en geïnspireerd was.
• Germán Espinosa, schrijver, auteur van "La Tejedora de Coronas" (De wever van kronen) en andere 40 werken.
• Carlos Pizarro Leongómez, guerrillastrijder voor de 19 april-beweging.
• Sabas PreSna de la Vega, politicus en ambassadeur, minister van Binnenlandse Zaken (2003-2006)
• Dilson Herrera, professionele honkbalspeler
• Alvaro Barrios, conceptueel kunstenaar.
• Nereo Lopez, documentaire fotograaf
• Laura González, Miss Colombia 2017